Sophie pakt uit!

Sophie en haar D-nest

Pakjesavond begon bij ons dit jaar in alle vroegte van 5 december. Eigenlijk was het bij ons pakjes ochtend...

Sophie was op 3 oktober gedekt en precies negen weken later, de dag waarop ze was uitgerekend, werd haar eerste nest geboren. Ze gaf ons het geweldigste sinterklaas kado ooit! Tussen 01:30 en 11:00 's morgens hebben we haar pakjes uitgepakt. Acht prachtige pups werden er geboren, 4 reutjes en 4 teefjes. Het was een voorspoedige bevalling, gelukkig!

de bank, of wat er nog van over was...

24 uur Eerder, in de vroege ochtend van 4 december, werd Sophie onrustig. Ze ging graven in de mand, de bench en de banken. Ook liet ze ons met geluidjes weten dat ze naar buiten moest. Heel veel plasjes en poepjes deed ze in de nacht van 4 op 5 december. In haar buik was het onrustig, de voorweëen waren begonnen.

Druk druk druk; nesteldrang...

Sophie is een flinke labrador, groot en sterk, en het graven in huis werd ook op een XL-manier uitgevoerd; niet alleen de kleedjes en vetbedden werden versleept, uitgegraven en verfrommeld, de hele bank werd verbouwd. Alle kussens waren van de bank gegooid; alleen het houten raamwerk stond nog overeind... Zo ingrijpend heeft nog nooit een aanstaande moeder ons huis ontmanteld. Ons Sophietje nam geen halve maatregelen..

Sophietje en co, voorweëen, 4 december

Het graven deed ze alleen in huis, buiten had ze die drang niet. Op de bank, lag onze Sophie er 4 december 'ontploft' bij; zitten en liggen wilden niet meer, haar buik én enorm opgezwollen melkklieren zaten haar zichtbaar in de weg. Ze lag dus wat laveloos op de bank. Het hijgen werd afgewisseld met diepe korte slaapjes met veel gesnurk.

Alleen Bibi, haar moeder, hadden we in de kamer bij Sophie. De rest vond haar erg interessant ruiken en ze draaiden allemaal om haar heen. Dat vond ons ontplofte meisje duidelijk niet prettig,  in haar buik was al een polonaise gaande, al die interesse van haar vriendinnen en familieleden was haar duidelijk teveel. Hulpeloos keer ze ons aan; HELP!

Bijna-moeder

Mama Bibi snuffelde van tijd tot tijd uiterst geconcentreerd aan haar dochter en gaf haar zachte likjes. Verder lag onze opper moeder Bibi rustig naast haar dochter op de bank. Voor Bieb was dit gesneden koek, en voorweëen kosten tijd. Veel tijd, dat weet onze Dot. Bieb was duidelijk steun voor Sophie, die niet wist wat er in haar gebeurde, want het was haar eerste bevalling.

Wijze mama Bibi, steun en toeverlaat

Rond 1 uur 's nachts, was daar haar eerste perswee en binnen een half uur werd haar eerste dochter geboren. Sophie was zichtbaar aangedaan, ontroerd. Het is zo mooi om een moeder geboren te zien worden... in een flits, een oogwenk is daar de verandering in de blik en de uitstraling. Weg was ons soms hulpeloze meisje; hier hadden we opeens een zelfbewuste moeder... Sooph was meteen heel zorgzaam en uiterst vakkundig hielp ze meteen al bij de eerste pup mee met het inkorten van de navelstreng.

De eerste pup: een dochter en een moeder zijn geboren

Het kleine meisje werd grondig gelikt om de bloedsomloop en ademhaling te stimuleren. Alsof ze dat al vaker gedaan had. We hoefden haar niets te vertellen, te laten zien, te begeleiden.  Ze

ging meteen beschermend om haar baby heen liggen. Wat was ze trots!

Uit de vruchtzak, aan de borst

Daar lag ze, ons Sophietje, ons 'hooggevoelige' meisje. Sophie heeft altijd iets heel aandoenlijks. Haar flinke sterke lijf en haar grote ogen waarmee ze vaak zo vragend en soms hulpeloos naar ons opkijkt, staan in groot contrast met elkaar.  Sophie zoekt vaak steun. Sophie heeft ons 'nodig'. Hoewel ze heel slim en zeer gehoorzaam is, zoekt ze regelmatig bevestiging bij ons. Ze is altijd onze grote, grootste, baby gebleven. Tommie en Nibbeltje, beiden veel jonger dan Sophie, zijn van nature zoveel  volwassener in hun gedrag en uitstraling.

Ons Sophietje met haar "hellup!!"-blik

Maar ons Sophietje was opeens geen baby meer. Net als tijdens de dekkingen, stond hier een zelfbewuste, verantwoordelijke teef, met het volste vertrouwen in zichzelf en in ons. Ze had geen steun, geen geruststelling nodig. Het was allemaal nieuw voor haar, de weeën, de vruchtzakken, de babies, maar zo leek het niet! Sophie was in control, Sopie was rocksteady. Het leek alsof ze dit alles voor de zoveelste keer meemaakte, zo geroutineerd en stabiel was ze. Een oerbeest was ze opeens, precies zoals haar moeder Bibi.

Persweeën; de bevalling is in volle gang

De persweeën onderging ze, ze werkte mee met de stuwing in haar lijf en de verzameling kleine zwartjes groeide vlug. Ze zoogde, poetste, verkortte navelstrengen en was tegelijkertijd alweer aan het persen op de volgende pup. De samenwerking, zij aan zij, het rotsvaste vertrouwen, het delen; een bevalling is zoiets intiems en intens. Het wonder is voelbaar, tastbaar...

Het was een overvloedige pakjes ochtend hier! Om 11 uur 's morgens werd de achtste pup geboren. Sophie was kapot, zo moe, maar heel relaxed en in haar nopjes met haar kleintjes.

Broertjes en zusjes...

Haar pups waren gelukkig meteen sterk en actief.  Zachte geluidjes makend en tijgerend rondom hun moeders borst, zochten ze gulzig de tepels. Sooph lag daar rustig te midden van al die bedrijvigheid, met een enorme vanzelfsprekendheid. Als we niet beter wisten, zouden we denken dat het haar tweede of derde nestje was!

Hazenslaapje tussen de weeën door

De rest van de roedel had een beetje een saaie dag, die vierde december, en toen de bevalling voorbij was en Sophie en haar kleintjes tevreden in een schone werpkist lagen, en wij weer tijd hadden voor de rest van de roedel, kwam bij hen de ontlading. Want al die handdoeken met de geur van vruchtwater, en alle plasjes die Sophie in de afgelopen 24 uur in de voortuin gedaan had, waren voor jong en oud heel interessant en spannend. Bibi snuffelde langdurig, en keek diepzinnig, peinzend voor zich uit. Tommie besprong ons: de geur die om ons heen hing, riep duidelijk emoties bij haar op. In mei is zij voor de eerste keer moeder geworden. Pernod, die weer papa geworden was, liep jodelend door de bijkeuken terwijl opa Louis ingespannen de bevallings-was besnuffelde die ik in de machine deed. Bootsz, onze gangmaker, rende door het huis, al pirouettes springend en een en al ontlading.

Klein en groot

Nibbel, zelf pas een half jaar oud, was de enige voor wie deze geuren en kirrende baby geluidjes vanuit de puppiekamer onbekend waren. Met platte oortjes en een vragende blik besnuffelde ze ons. Eindelijk kon ze op schoot en geknuffeld worden na die lange uren wachten terwijl achter de gesloten deur het wonder weer plaatsvond.

Iedereen was opgetogen, bruisend van energie, wij ook, al was het weer een marathon met een nacht zonder slaap. Een stroom van energie en euforie ging door ons huis. Alleen Sophie lag innig tevreden in diepe rust verzonken tussen haar babies in de puppiekamer

Mama

Wat een prachtig sinterklaas kado bracht ze ons! En we hadden niet eens verwacht dat ze zwanger was; de beelden op de echo, drie weken voor de bevalling, waren een complete verrassing voor ons. Sophietje is geen grote baby meer, Sophie is niet meer ons hoog sensitieve meisje. Haar meestal zo grote vragende ogen hebben nu een andere blik. Sophie is moeder, ze heeft de verantwoordelijkheid over 8 mooie babies, haar babies, en die rol is op haar lijf geschreven!

6 weken drachtig

Wishstone's Baby Boom!

Er is hier iets heel bijzonders gebeurd. Wishstone is binnen een week tijd overladen met nieuw leven! Tommie en haar moeder Bootsz zijn moeder geworden. Daarom een dubbel blog over de baby boom!

Tea Party for 10

Trotse blije moeder TumTum 

Maandag 6 mei op dinsdag 7 mei is onze Tommie moeder geworden. En niet zo’n beetje; onze TumTum (Wishstone Tea Party), heeft 7 dochters en 3 zonen het leven geschonken!

Zaterdag ochtend werd duidelijk dat haar bevalling in aantocht was. Tommie at haar ontbijt nog gretig op, maar spuugde het daarna meteen weer uit. Dat, in combinatie met haar gedaalde lichaamstemperatuur, zei ons genoeg. De hele zaterdag en de nacht van zaterdag op zondag en drie kwart van de zondag had ze stevige voorweeën. Ze zocht steun bij ons, het was haar eerste bevalling dus het was allemaal nieuw en onbekend voor haar. Ze lag op de bank, kroop op ‘haar’ veilige plekje onder aan de trap, en ze sliep korte, diepe slaapjes tussendoor. 

Voorweeen; uitbuiken!

Buiten was ze al twee dagen eerder begonnen met speuren in hoekjes in de tuin en met een glazige blik van ‘ik-begrijp-niet-waarom-maar-ik-MOET-dit-doen” was ze her en der aan het graven. Allemaal instinctmatig gedrag, impulsen die door moeder natuur hormonaal worden aangewakkerd in een teef die bijna bevallen gaat.

Graven graven, een holletje graven...

De roedel kreeg eten en Tom ‘dacht’ dat ze ook wilde, maar toen ze het in haar bak had, zag ze er toch vanaf, deed ze een stapje naar achteren. Een paardenbloem, die uit gewoonte uit het gras geplukt werd terwijl ze in de tuin een plasje deed, (want paardenbloemen zijn een delicatesse voor veel labradors), spuugde ze ook meteen weer uit. Tommie was niet meer zichzelf, Tummie was in transitie van meisje naar het moederschap...

De nacht van zaterdag op zondag, terwijl er in haar buik een volksverhuizing gaande was, kroop ze bijna in ons. Op andere momenten deed ze me enorm aan haar oma Bibi denken, omdat ze precies dezelfde naar binnen gerichte blik had. 

De eerste

En toen, om 16:15, kwam daar met enkele sterke persweeën de eerste dochter. Tommie was enorm onder de indruk. En daarna begreep ze wat er gebeurde, was ze van onzeker steeds meer in controle. Ze ging perfect mee in de weeën, beet de navelstrengen door een likte haar babies. Haar neus drukte ze tegen de kleine hoofdjes van haar pups aan, zacht, alsof ze elk kleintje welkom heette. 

Tom’s moeder Bootsz, zelf tonnetjes rond want ook hoog zwanger, was de hele bevalling vlakbij haar dochter. Ze zat naast de werpkist, en soms in de deuropening. Onze kleine Bootszie nam van een gepaste afstand, met respect, de geboorte van haar eerste kleinkinderen in zich op.

File vorming rondom Tom's boezem

Binnen 6 uur werden er 9 gezonde, sterke levendige pups geworpen. Wat een mooie bevalling! Tussen de negende en de tiende, sliep ze diep met haar tevreden kreunende puppen aan haar borst. Eigenlijk hadden we gedacht dat ze klaar was, maar toen ze wakker werd, zagen we aan haar ogen dat het nog niet zo was. Om 0:20 werd haar derde zoon geboren, de tiende pup... Zeven zwarte meisjes en 3 zwarte zonen telt TumTum's B-nest. Wat een weelde. En wat is het een drukte rond haar tepels!

Voor iedereen een tepel; het past precies!...

Wat een wonder weer, deze geboorte van een moeder en haar eerste kinderen! Met deze Wishstones is er nog meer gebeurd hier thuis; we zijn weer een generatie rijker en dus veranderen er hier meerdere honden van titel! Pernod, die helpt met het in de machine stoppen van de handdoeken waarmee zijn eerste kleinkinderen zijn drooggewreven, is nu opa! Louis is snurkend  vader geworden, Bootsz is voor het eerst oma en Bibi is nu over-groot-moeder. Overgrootmoeder! Ons Bibelotje van 8, met haar beginnende grijze baardje! 

Zo klein, zo stoer!

Wat zijn ze welkom, deze kleintjes! Welkom en lang geleden al ‘gepland’, gehoopt, gewenst! De komende twee maanden gaan we ze koesteren en van ze genieten! Maar nu eerst bijslapen, want het was een bewogen weekend en Bootsz’ bevalling komt er ook snel aan!...

Tommie's favoriete houding als ze zoogt:op haar rug en laat de kleintjes maar klimmen!

Bootszies Babies

Bootsz 'C-nest

Terwijl Tommie tevreden tussen haar 3 dagen oude puppy's lag, begon donderdag de migratie in de buik van Bootsz. Ze kon niet meer lekker zitten, draaide, zuchte en hijgde. In tegenstelling tot TumTum, is Bootsz ervaren en dat merk je aan haar. Ze wordt niet onzeker van alles wat er in haar lichaam gebeurt, ze ondergaat het en rust zoveel mogelijk.

Er wordt wat gegraven in de bank en in de tuin en net als de vorige twee keer, houdt Bootszie gewoon eetlust, hormoon schommeling of niet. Een echte labrador!

Bootszie, ons liefste hangbuik zwijntje!

Na 20 uur van voorweeën, wordt in de vroege ochtend van vrijdag 10 mei haar eerste pup geboren. Bootsz ontfermt zich meteen over haar dochter, eigenlijk krijgen wij de kans niet om de pup uit haar vruchtzak te halen en haar van de navelstreng te ontdoen; hier hebben we te maken met een volleerde moeder! Dat blijft bij elke volgende pup ook zo; ze wil haar kleintjes direct voor zichzelf, voor onze hulp heeft ze geen tijd!

Bootsz en co, nog 1 week te gaan!

Tommie hoort de geluidjes en ze snuift, met haar neus in de lucht, de geur van vruchtwater en het nieuw geboren leven op. We hebben twee moeders in de puppiekamer, elk in haar eigen werpkist!

Bootsz’ bevalling gaat heel voorspoedig, maar wat een lange zit is het.... De eerste pup wordt om 04:00 uur geboren en de negende pas om 20:29!

Enkele uren voor de bevalling...

Tussen de bevallingen door, slaapt Bootsz gelukkig goed. Knikkebollend zoogt ze het groeiende aantal babies, zwarte en gele pups. Ze laat het allemaal over zich heenkomen, de weeën, de pauzes en de geboortes. Ze blijft rustig en is vol vertrouwen, onze kleine stoere Bootsz... En als er dan weer zo'n mooi pakketje uit haar komt, verzorgt en verwelkomt ze het kleintje alsof ze zo fit is als een hoentje. Alsof ze er niet al ruim 36 uur op heeft zitten wanneer de laatste ter wereld komt... Power girl!Wat doet ze het weer knap!

Zes zwarte en drie gele babies telt haar Wishstone C-nest. Wat herinner ik me de bevalling van het vorige C-nest nog goed, alsof het gisteren was. En tegelijkertijd is er ontzettend veel gebeurd in de tussentijd. Toen werd Bibi geboren. Bibi, die nu binnen 1 week overgrootmoeder (van Tommie's B-nest) en oma is geworden (van Bootsz' C-nest). Ik fluister het onze Bibelot in haar oor, wanneer we klaar zijn. Bibi met haar grijze baardje. Ze ligt op de bank en doet een oog open. Tja, oma en overgrootmoeder wordt je 'vanzelf', terwijl je slaapt!

Ook ontzettend knap is Tommie, zelf nog maar net moeder en dan van zo’n grote schare kinderen. Terwijl Bootsz aan het bevallen is, zoogt Tommie haar kleintjes en tussendoor klinkt er een oorverdovend gesnurk van Tom uit haar werpkist. Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, dat er zo vlak naast je weer babies geboren worden! Alsof ze niet pas sinds 3 dagen moeder is!

De negende is geboren, de bevalling is voorbij...

Wij zijn ontzettend trots op Tummie en Bootszie en op de hele roedel. Want we horen ze niet; alsof ze voelen (ruiken!) wat er gaande is, houdt iedereen zich rustig, de hele dag. Er wordt wat gesnackt en snel buiten geplast en gepoept, maar verder hebben we geen kind aan onze roedel! Wat een marathon zit, zeker ook met de bevalling van Tommie nog zo kort geleden. Kanjers zijn het, allemaal! 

Wat zijn we moe en blij en dankbaar... Leve het leven!

De eerste slokjes moedermelk

The mama's and the papa's

De gevulde buikjes van Bootsz en Tommie

Terwijl de dagen langer en lichter worden, worden Bootsz en haar dochter Tommie dikker en zwaarder. Ze zijn samen zwanger, Bootsz weer van Pernod, en Tommie van Louis. We hebben dus twee aanstaande mama’s en twee aanstaande papa’s in huis!  Tommie is voor de eerste keer zwanger. En dat is nog niet alles; we hebben een aanstaande oma in huis, die ook voor het eerst, aanstaande OVERgrootmoeder is! Want Bibi is Bootsz’ mams en Tommie’s oma.

Aanstaande papa Pernod en aanstaande mama Bootsz

Het is hier een oase van rust, van vredige loomte. Maar niet voor lang, dus. Het is stilte voor de storm! In het zonnetje liggen ze, of in de schaduw, de zwangere dames en de rest van onze roedel. De mama’s en de papa’s en oma-overgrootmoeder-to be, en de rest.

Genoten wordt er van het zomer weer, door mij misschien nog wel het aller aller meeste!

Aanstaande oma en overgrootmoeder Bibi: zen in de zon

De meesten zoeken de schaduw op, maar Bibi ligt rustig uren in de zon, buik omhoog, te genieten. Alleen Pernod en Sophie zijn actief, in de weer met ballen en kongen en ander speelgoed. De rest houdt zich rustig, slaapt of soest op de koele tegels van ons terras.

Water pret

Pernod is ongevraagd ook in de weer met ons wasgoed, dat in de zon te drogen hangt. Na een winter lang binnen drogen , is het wasrekje in de tuin met onze kleren voor hem een grote verleiding. Hij is nu eenmaal huishoudelijk ingesteld (haalt zijn eigen knuffels uit de wasmachine, ‘reorganiseert’ de handdoeken in de kast en stalt dagelijks zijn schatten -zijn knuffels, balletjes en kongen- uit in de vensterbank), en nu is hij in de weer met sokken en andere items van onze garderobes. Voor ons blije ei is alles een feestje...

Aanstaande mama Tommie en papa Louis

Keet en Tommie genieten van het badje, Bootszie wordt zenuwachtig van de tuinslang, dus kijkt van een veilige afstand toe, terwijl keet er naar gaat blaffen, en Louis heeft zijn grote mooie lijf uitgespreid op mijn stretcher; hij ligt er met een tevreden uitdrukking, zo van ‘ze hebben eindelijk begrepen wat ik wil’... Zomer en zomer weer, daar houden we van @ Wishstone!

Tommie en co

Tommie ziet er koddig uit met haar dikke lijfje. Ze is altijd rank en bewegelijk, nu vol in haar flanken met flinke tietjes, en rustig. Ze slaapt veel en ligt het liefste op haar rug, met haar buik en boezem omhoog. Bootsz kennen we al als hangbuik zwijntje, zo lief en aandoenlijk! Ze hebben alle twee erge honger. Tumtum is gewoon zichzelf niet meer! We kennen haar als afwachtend, rustig wachtend op haar beurt voor het eten of een snack. Ze pakt normaal gesproken de snacks heel voorzichtig en zacht uit onze handen, maar ze is  is al bijna zeven weken geleden veranderd in een haantje de voorste met een gretigheid die gewoon gevaarlijk is voor onze vingers! 

Voetjes koelen

Het is sterker dan zijzelf; ze springt de lucht in als we eten maken, voor de hondjes of onszelf, als een soort kangeroe. En om te voorkomen dat ze ons om ‘s morgens half zes wakker jodelt van de honger, krijgt ze al weken nog een klein hapje voor het slapen gaan. Ze is een hongerige wolf geworden! Het mooie is dat die eetlust echt vrijwel direct na de dekkingen verandert; zwanger en hongerig zijn ze van de ene dag op de andere... Bootszie is iets meer ingetogen hongerig. Ze legt als ik eet haar hoofd op mijn been, en kijkt me aan met oogjes die zeggen:” ik weet dat het niet hoort, maar ik kan er niets aan doen!” 

Bootszie en co in het zonnetje

Het huis is in de zomer opeens een stuk groter, nu we de tuin en het terras erbij hebben als leefruimte. De specht trommelt op een boomstam en de vogels fluiten...  We hopen op- en dromen van-  een zomer met gelukkige moeders en puppen op ons terras. 

Bootsz en haar buik...

Maar eerst moet er nog wel het nodige gebeuren! De beide moeders zijn 6,5 weken zwanger, nog ruim twee weken te gaan voor de bevallingen. Voor Bootsz en Tommie zal het fijn zijn als de warmte de komende twee weken afneemt, want met dikke buiken is de warmte zwaar, daar kan Bibi over meepraten. Zij was hoog zwanger tijdens de hitte golf afgelopen zomer. De airco moest er aan te pas komen om de laatste dagen van haar dracht dragelijk te maken. 

Tommie en haar buik...

We genieten van het hier en nu; de zon, de tuin, de tevreden roedel. We pakken hier allemaal onze rust, nu het kan, om straks de klus die komen gaat, te klaren.

Kleine Keetjes

 Keetje met haar Wishstone A-nest

De pups van Keet en Pernod zijn nu 16 dagen oud en volop in ontwikkeling. Ze kuieren sinds twee dagen door de werpkist en hun oogjes zijn (bijna helemaal) open. Zien kunnen ze nog niet. De pups kunnen ook nog niet horen, maar het zal niet meer dan een paar dagen duren voordat ze bij geluiden en onze stem zoekend hun koppies gaan draaien in de richting van de geluidsbron.

't goede leven...

Het zijn acht stevige dwergjes. En ze hebben al een eigen willetje; Keetje heeft acht tepels, waarvan de achterste melkklieren het grootste zijn en de voorste het kleinst. Een honden boezem is dus vooraan klein en loopt naar achter steeds groter uit. Dat weten de kleine Keetjes al lang; niemand wil die voorste kleine tietjes; die zijn sneller leeg en dus het minst aantrekkelijk voor de babies!

beetje moe...

De pups die toch die voorste tepels krijgen, laten die heel snel weer los; ze hebben meteen al door dat dit de kleinste zijn en ze willen "upgraden" , er zijn betere plaatsen aan de borst! Behendig en soms onder piepend protest, want erg ontevreden, proberen naar achteren door te schuiven, naar de grootste tietjes, de beste plaatsen aan de boezem. Maar iedereen wil die hebben en dus is het elke keer een gedrang van jewelste... Een kwestie van pakken en vasthouden....

Allemaal aan de borst

Keet wordt er niet anders van; zij gaat op haar zij liggen en meestal snurkt ze al voordat de gift op gang komt, de tieten verdeling moeten de dwergen zelf maar uitzoeken. Even zo vaak, ligt Keet de kleintjes aan haar borst te poetsen. Ze snuffelt en duwt de pups op hun zij of op hun rug, zodat ze er goed bij kan. De pups laten zich niet afleiden, ze masseren de melkklieren met hun voorpootjes en drinken op volle kracht, totdat de gift geweest is. Dan laten ze ‘hun’ tepel los, en schuiven ze door naar de tepels links en rechts van hen, waar broertjes of zusjes aan hangen, om te checken of er bij de buurman misschien wel nog melk uit de tepel komt.

Yellow slumber party

Dan is het net een soort van ‘stoelendans’ rond Keetjes’ boezem; totdat ze allemaal door hebben dat er nergens meer melk te halen is. Dan laten ze los en kruipen of lopen ze naar een hoekje in de werpkist om lekker uit te buiken. Zo wisselen slapen en wakker zijn elkaar af.

Keet houdt alles goed in de gaten, maar wanneer ze zich ervan verzekerd heeft dat alle pups schoon en tevreden zijn, stapt ze de werpkist uit om even te buurten in de roedel.

Serious business 

De eerste dagen ging Keetje nauwelijks uit de werpkist en zeker niet uit der puppiekamer, maar de laatste dagen neemt ze wel de tijd om ook bij de rest van onze roedel, in de woonkamer te zijn. Vooral Bootsz,’ Keetjes grote vriendin, wordt dan ontzettend blij. Ze springt snuivend van enthousiasme rondom Keetje en maakt de haar zo eigen pirouettes in de lucht. Bootsz is onze kleine balerina.

Beauty sleep

Ook de andere honden nemen echt de tijd om Keetje te begroeten. Er wordt uitvoerig aan ons zwarte schaap gesnuffeld, want ze ruikt natuurlijk anders dan anders, met haar dikke boezem en puppiegeur.

Keet laat het allemaal geduldig over zich heenkomen. Dat Sooph blije jammer kreten uitstoot en dat Bibi haar zeer zorgvuldig besnuffelt, vindt ze prima.

Maar lang blijft ze niet in de kamer; haar nest trekt; haar moederplicht roept haar terug naar de puppiekamer.

Hou vast!

De honden zijn, op Bootsz na, nog niet in de puppiekamer geweest, dat komt iets later. Vol ontzag bleef Bootszie op gepaste afstand voor de werpkist staan. Toen sprong ze voor een tel lichtvoetig in de werpkist bij de acht van Keet, om bijna direct vanuit de werpkist op de bank te springen en toen snel de puppiekamer weer uit. Dat ze 'slechts op bezoek' was, en op heilige grond, was over duidelijk.
Wanneer de roedel langs de deur van de puppiekamer loopt, wordt er zorgvuldig gesnuffeld en gesnoven onder de deur. Kenners, zoals Bibi en Baguette en LouLou, hebben daar vast ‘nostalgische’ gevoelens van herkenning bij. En Sophie en Tommie, die nog nooit moeder zijn geweest, snuffelen heel bedachtzaam en niet begrijpend. Papa Pernod en overgrootvader Louis vinden de puppiegeur ook interessant. Wanneer ze de kans krijgen, wordt door de mannen een nauwkeurig sporen onderzoek uitgevoerd op de vetbedden uit de werpkist, voordat ze de wasmachine ingaan.

Vol overgave

Louis wil eigenlijk al heel graag bij zijn nakomelingen gaan kijken. Hij is een super puppie oppas. Het liefst kruipt hij de werpkist in om tussen de pups te gaan liggen. Dat mag binnenkort, maar nu heeft Keet nog alleen recht. Pernod vindt zijn kinderen altijd een beetje spannend in het begin. Naarmate de pups groter worden, beleeft hij steeds mee plezier aan ze. De prille baby fase vindt hij een beetje griezelig... 

Voeden in relax stand

De kleine Keetjes groeien als kool en dat allemaal nog puur op moedermelk. Over een paar dagen zullen we de pups gaan bijvoeren met geitenmelk en pap, maar voorlopig is de melkfabriek van moeder Keet nog de enige bron van voedsel. 

Ons zwarte schaap moet zelf dus extra veel eten en ze begint al wat uit te haren; een acht koppig nest voeden, gaat je niet in de koude kleren zitten, het is een top prestatie die kracht en energie vergt!

Met vlees en lekkere snacks van Keetjes verzorgen en verwennen we ons mamaatje, die daar gretig voordeel mee doet.

Meet the Keetjes:

Anise Pastis Pernod (geel reutje)

All You Can Eat (geel reutje)

After You (zwart reutje)

Abacadabra (zwart reutje)

Apple of My Eye (zwart teefje)

A la Carte (zwart teefje)

Alter Ego (zwart teefje)

All that Jazz (zwart teefje)

Papa Pernod: vader worden geeft me vleugels!