Noordwijk aan ZEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE!

Keywords: familie, ballen, apporteren en zee!

De jaarlijkse reunie was afgelopen weekend. Het was een stralende dag en de opkomst (dogs & people!) was geweldig! We hebben genoten met oude bekenden en nieuwe gezichten en snuitjes op het strand. There are no ties like family ties, dat heb ik op het strand weer gezien. Een prachtige ervaring!

Sven is aan de bal!!!!

Broederlijk haalden de laabs veel balletjes uit het water. Terwijl ik langs het strand liep, zag ik telkens weer een bekend snuitje dat even 'dag' kwam zeggen. Mooi hoe sommige laabs me echt even opzoeken. En Noa, dochter van Janet en Sailor, kwam telkens als ik iets riep van alle hoeken aangesprint: "Die stem ken ik!!!"

Sven, de laabjesfluisteraar, heeft de volledige aandacht!

Anderen hadden juist helemaal geen tijd geen tijd voor knuffels of om even goed bekeken te worden. De bal, de bal, de bal... Daar draaide alles om!

Beach Buddies!

De jongsten op deze reunie waren nog net geen 1: Dolce en Drummer, kinderen van Rosie en Scott. De oudsten waren oude bekenden: Claire uit het 1e C-nest, Dublin uit het 1e D-nest en Choco uit het H-nest. Deze oudere trouwe laabs renden om het hardst door de golven! De jonkies werden natuurlijk goed door hun baasjes begeleid zodat ze voldoende rust kregen. Want uit zichzelf neemt een (jonge) laab die niet, zoals je weet!

Halfzusjes Rosie (hoekje) en Teuntje uit Bovenkarspel

Teuntje uit Veenendaal, dochter van Janet en Sailor

Gouden Teuntje was voor het eerst met haar hele familie in Noordwijk. Ze vond het prachtig en zwom dapper mee met de groep, door alle golven.

Die ziltige zee zijn wij nooit zat!

Zoals elk jaren waren er weer veel omstanders gecharmeerd van onze laabs. En van hun vrolijke samenspel. Er viel geen onvertogen brom of snauw.

van achter naar voor: Max (van Tessel), Dolce (van Janet), en de zusjes Clair en Choco

Iedereen wil de bal, en de ene doet nog harder z'n best om te winnen dan de ander. Maar niet gevangen is niet getreurd: er is zo weer een nieuwe ronde. En nog een, en nog een, en nog!...

Zelfde clubje, nu ook met Bailey in beeld

... Vast een van de grootste families van Nederland!

En zeker een van de gezelligste!...

Samen water drinken bij Dana

Van het zoute water krijg je dorst en bovendien moet iedereen verplicht rusten tussen het apporteren door. Vinden wij. De laabs zijn onvermoeibaar, zo lijkt het.

Drummer, zoon van Rosie, bijna 1 jaar oud

Familie banden worden door mij uitgelegd en broers, zussen, vaders en moeders worden goed bekeken. Karakter trekjes worden uitgewisseld en herkend. Er is 1 oma op deze reunie. Oma Shona.

Drummer n(cl)ose up

Spetter (dochter van Choco) lijkt helemaal alleen op een verlaten strand

Laabs are taking over. It's a bouncy beach party!

Lieve Spice: "tis hier zanderig-stranderig-lekkurrrr..."

(Erachter vader, zoon, broer Sailor)

Het is bijzonder en ontroerend om de vele snuitjes weer te zien, sommigen komen elk jaar. Het is natuurlijk een bliksem bezoekje en in die paar uur kan ik met alle mensen maar eventjes praten, alle hondjes een paar keer knuffelen (als ik geluk heb, als ze me de tijd gunnen!!!) Maar mensen, jullie weten hopelijk hoe enorm wij hiervan genieten, en hoe goed het is om jullie te zien, met jullie laabs!

Clair, de oudste laab op de reunie, stapt kordaat over het strand

Clair (met paarse halsband), is een dochter van Naomie, uit diens eerste C-nest. Zij heeft in haar 9-jarige leven al heel wat balletjes geapporteeerd, en ze doet het nog altijd met even veel overgave: ze ziet maar 1 ding, wil maar 1 ding en ze gaat daar, jammerend en jankend, helemaal voor!

De 2 gouden gezusters uit Janet en Sailor's C-nest: Noa (achter) en Teuntje

Bijkletsen op het terras over de gekke streken en het gouden hart van je laab... Ik kijk om me heen en loop van tafeltje naar tafeltje. Overal zitten 'mijn' laabs met 'mijn' mensen! Dat geeft zo'n onuitspreekbaar rijk en gelukkig gevoel. Want al die dogs en people zijn gelukkig met elkaar. Match making geslaagd. 'Mijn' babies zijn goed terechtgekomen. Dat wist ik al en dat voel ik weer!

Onze grote, brave zeebonk Dublin

Gepensioeneerde kanjers als Choco, Clair, Dublin, en Shona zitten temidden van hun jongere familieleden in de zon. Deze eenheid, al is die natuurlijk verre van compleet, laat mij letterlijk zien en voelen waarom ik labradors fok. Waarom ik gezonde goede lieve laabs op de wereld wil zetten. Hierom: deze cirkel, deze warmte, deze vredigheid en dit 'kleine' geluk.

Oscar, ook zo'n goedzak, is ook weer van de partij

Iedereen is zo blij met z'n hond. De honden zien er zo goed en gelukkig uit. Ze zijn zo goed uit de verf gekomen bij hun mensen families. Sommigen, zoals Dolce en Drummer uit Rosie's D-nest, en Teuntje en Noa uit Janet's C-nest, waren nog zo kort geleden 'mijn' pups. Ze gingen mee naar huis met hun mensen. En nu zijn het helemaal hun 'pups'. Geweldig om dat terug te zien! Oude bekenden als Shona en Oscar en Spice zoeken me zelf even op- wat was, dat blijft! Zo gaat dat, met family ties. En dat vind ik zo waardevol.

Fleur, dochter van Bisous, houdt van de bloemetjes buiten zetten;

Lekker blijven hangen op het terras met Sugar en co!!

Sophie en Rosie

Moeder en oma Shona

Mijn vader merkt op, dat na een paar uur strand en zee, er maar 1 laab droog is gebleven; Shona. En eentje bijna droog: haar dochter Rosie... It's all in the genes!

Er zijn 14 nakomelingen van Shona op deze reunie. Kinderen en kleinkinderen. Binnenkort wordt ze weer oma, van de pups van Bisous en haar zoon Tessel. Personality goes a long way!

Zoon (van Shona) en vader Tessel

Zoon (van Tessel) en kleinzoon Max

Max (zoon van Tessel) heeft de bal en Dublin zijn tong!

Joris gooit ook een balletje op

Parmantige Rosie does it her way, as always...

Rosie, die de hele middag aan de kant gestaan heeft bij de mensen, gaat het water ook even uitproberen, juist als we weg willen gaan en alle andere laabs de branding verlaten hebben... "Even kijken wat daar nou zo bijzonder aan is..." Typisch Rosie!

Rosie's dochter Dolce (D-nest) is het evenbeeld van haar moeder!

Maar stoere Dolce ging wel zwemmen en apporteren met de groep! Net als haar broer.

Wild Thing Dolce

Dolce, (naar wie Rosie's dochter vernoemd is), heeft het druk op het strand: ze heeft haar 'nieuwe' familie om op te letten (Marjan en Philippe), haar 'oude' familie om in de smiezen te houden (Joris en mij), haar Bailey en natuurlijk nog alle dogs. Want eh, een Duitse Herder mag niet meespelen met onze laabjes familie, vindt Dolce. We are family!... Dit is ons feestje!!

Kijk daar is de bal... O nee, het is Bailey!!

Het is frappant om te zien hoeveel karakter trekken van de individu in de grote groep toch zichtbaar worden. Claire heeft stress want ze wil eigenlijk steeds winnen, Dublin lijkt te weten dat hij meestal naast het net vangt, maar het deert hem niet, hij rent dapper mee. Rosie en Bailey zijn de einzelgangers die juist precies niet doen wat de massa doet...

En Shona staat dichtbij haar Mirjam en ziet dat alles goed is.

Sugar geniet na van de dag

's Avonds en de volgende dag ben ik daas van alle indrukken. Tessel en Rosie zijn ook de volgende dag nog een beetje moe. Ik bel Marjan om te vragen hoe Clair de dag heeft overleefd. Niks aan het handje, een beetje stijf 's morgens vroeg, da's alles...

Max, zoon van Tessel, na afloop thuis in zijn mandje

Volgend jaar weer zo'n familie-strand dag! Wat was het wederom bijzonder en het weer en de opkomst (ruim 30 laabs en zo'n 50 mensen!!!) waren de cherry on the cake op deze bijzondere dag.

Heel erg bedankt voor jullie komst mensen, voor dit laabjes-feest dat we allemaal samen gemaakt hebben!

La DOLCE Vita

Dolce en Bailey genieten samen van La Dolce Vita

Dit is een verhaal over mensen en labradors, over hun weg in het leven, over hoe ze elkaar tegenkomen en met elkaar verbonden zijn.

Dolce (Wild Thing) is een lieve prachtige labrador. Ruim drie is ze, en sinds enige tijd is ze verhuisd van Annerveenschekanaal naar Oosterhesselen. Nog steeds in Drenthe, maar in een andere wereld: geen roedel van 8 laabs meer, maar een overzichtelijk thuis met 4 lieve mensen en haar oom Bailey (Mac Beth) midden in de bossen.

Twee handen op één buik!

Dolce is in mijn handen geboren en in het nest viel ze al meteen op als heel erg lief en gevoelig, maar ze kon ook een wilde zijn. Haar stamboomnaam (Wild Thing) en haar roepnaam (Dolce: lief, zoet, zacht) sluiten dan ook naadloos op elkaar aan. En het is niet altijd makkelijk om zo temperamentvol te zijn, zo zacht en kwetsbaar, en zo dapper dat je soms zelf even vergeet hoe kwetsbaar je bent. (Niets menselijks is onze laabs vreemd...)

Dolce en Bailey, februari 2010

De bedoeling was dat Dolce moeder zou worden en Wishstone pups zou voortbrengen. Ze zal zeker net zo'n goede toegewijde moeder zijn als haar moeder Janet. Maar ik kreeg steeds meer het idee dat ze niet op de goede plek zat. Ze wil zooveel liefde krijgen, en geven, en ze kan moeilijk delen. De roedelregels snapte ze ook niet helemaal en dat zorgde voor onrust.
We kwamen tot het besluit dat we een fijn, warm gezin voor haar wilden zoeken. Met ervaring met honden, veel prioriteit en tijd, en het liefste een hondenvriendje.

Gaaaap!

Puppies overdragen aan mensen die je inmiddels kent uit bezoeken en gesprekken, blijft toch altijd een 'bitter-sweet' moment. Je volwassen kanjer waarmee je 3 jaar lief en leed gedeeld hebt toevertrouwen aan anderen, is dat ook. Dat, plus een extra dosis verantwoordelijkheid en bezorgdheid. Want je kent dat beest door en door, haar plussen en minnen, haar kwetsbaarheid. Je kent haar persoonlijkheid zoals die zich in de jaren ontwikkeld heeft, uitgekristalliseerd is.

Kortom... je vindt bijna niemand 'goed genoeg' voor jouw hond; het is een soort van "ben-jij-wel-goed-genoeg-voor-mijn-dochter??"-gevoel, net als bij pups. Keer 1000.

Activiteit wisselen wij hier af met ongegeneerd luieren. Op de bank, natuurlijk!

Je kunt veel over van alles nadenken, veel wensen en uitstippelen. Maar soms komt er in het leven iets naar je toe. Of iemand. Marjan was daar, met een groot hart vol liefde en tomeloze energie en ervaring met (onze) laabs. Bij Marjan en Philippe en Bailey was nog genoeg ruimte in hun hart en thuis (en op de bank!) voor een tweede laab.

Waterpret in de Atlantische Oceaan

... En heel speciaal voor Dolce! Dolce is een nichtje van Bailey en een zus van Chester (Whole Lot of Love), uit hetzelfde nest van onze Janet. De hartstocht van Dolle (zo noemen we haar ook wel, om begrijpelijke redenen) en haar temperament kent Marjan van Chester, al overschreeuwt Dolce zich vaker dan stoere Ches dat deed.

In gedachten verzonken...

Dolce vertrok 'op proef' naar Oosterhesselen, met haar rood fluwelen knuffel-hart. Eerst een paar weken in het nieuwe thuis, vervolgens mee op vakantie naar Normandië met de familie, en dan bekijken of het van alle kanten klopte.

Atletische Dolce op het franse strand

Natuurlijk klopte het als een bus, al meteen bij aankomst hier, en zo bleef het. Dolce heeft haar plek gevonden, met Trouwe Bailey aan haar zijde. Zoals een echte dame, windt zij de mannen en vrouwen in haar nieuwe omgeving (dogs and people!) geraffineerd om haar pootje: binnen no time zijn Philippe en Jonathan als een blok voor haar gevallen! Ze willen Dolce aan de riem vasthouden, op Dolce passen...

Van strand en zeelucht slaap je goed...

Na een paar dagen komt man-lief thuis van zijn werk met een bos rode rozen. En een kaartje waarop staat: "Hoera een meisje!" Need I say more!? Het is heerlijk dat Dolce zo welkom is bij iedereen in haar nieuwe omgeving!

Teamgeest. We've got balls!

Oom Bailey is ook smoorverliefd en dolblij met zwarte Dolle! Oom kan soms een slome lobbes zijn, die zich niet teveel bezighoudt met zijn omgeving. Maar niet sinds Dolce bij hem woont. Hij houdt haar goed in de gaten, kijkt om wanneer ze achter blijft op de wandeling, laat haar lekker tegen zich aanleunen, want dat vindt Dolce fijn.

Lieve toegewijde Dolce

En Dolce? Dolce vindt haar nieuwe leven héérlijk!!! Ze hoeft alleen maar te delen met Bailey, en die speelt voor haar met liefde de 2e viool. Ze gaat naar behendigheid- en gehoorzaamheids- lessen. Ze was al mee naar Normandië, straks gaat ze mee naar Zuid Frankrijk en een vakantie naar Oostenrijk ligt ook nog in het verschiet... Avontuur dus, en heel veel tijd en ruimte om te knuffelen. Dat vooral, natuurlijk!

Bailey heeft zijn hart verloren aan Dolce

Uit symbolisch, maar vooral ook verstandig medisch oogpunt, moest er nog 1 ding gebeuren voordat Dolce inplaats van 'fokteef' 100% huishond kon zijn.

Ze moest nog worden gesteriliseerd.

Totale ontspanning, met een kale buik van de sterilisatie...

Dat is gebeurd en daarmee is de toekomst van onze 'kleine' zwarte babe bezegeld. Bailey hield haar in de herstel fase na de operatie overigens trouw en vaderlijk gezelschap. Nu hebben ze geen van beiden (meer) eierstokken...

Op bezoek bij Dolce, eerste weerzien na haar vertrek

Inmiddels is Dolce al lang helemaal gewend in haar nieuwe omgeving. En ze kende Marjan en Philippe, het huis en Bailey natuurlijk al, van vroeger. Ze kent de bossen inmiddels ook op haar duimpje. Alleen die boswachter met zijn verrekijker vindt ze niet pluis...

Dolce en Bailey: Wij horen bij elkaar

La dolce far niente: het zoete nietsdoen...

Dit is een mooi verhaal, een gelukkig verhaal, en het is nog maar net begonnen.

Soms gaan dingen anders dan je verwacht of gehoopt had, en soms is dat uiteindelijk (toch) goed. Ook al kost het naast de lach ook een traan. Ook al helpt het ene geluk het andere verdriet niet uit de weg. Het mooie, fijne, goede is er gelukkig óók.

Wij hier in Annerveensche kanaal kijken gelukkig nog dagelijks in Dolce's ogen - haar opa Ollie heeft nl precies dezelfde. It's all in the family. Marjan en Philippe, dat geldt ook voor ons mensen!

En zo begon het: de zusjes Jazz en Dolce, nog pup (voorjaar 2007)

Broer en zus:kus! (eind 2006)