Zwemmen!
Wij hier houden erg van de zomer, ook van zinderende hitte. We passen ons schema gewoon een beetje aan. 's Morgens vroeg uitgebreid wandelen en zwemmen, de hele dag loom lummelen in onze grote tuin, of slapen op de koele tegels van de bijkeuken en hal. En rond een uur of 8 gaan we weer uitgebreid zwemmen. Met de hele familie!
Uitschudden doen we het liefst vlakbij een mens...
Soms gaat Jazz 's morgens niet mee op de zwemwandeling, maar neem ik haar en nog 1 of 2 apart mee voor een klein loopje. Dat vinden sommige anderen wel prettig... Tessel bijvoorbeeld. Als Jazz mee is, gaat ze steevast als laatste te water, om pijlsnel toe te zwemmen op degene die de dummie heeft geapporteerd... En dan pikt ze 'm in.
D'r komt weer een dummie aan!
Dat op zichzelf is nog niet zo dramatisch, maar ze 'verdrinkt' degene met de dummie dmv een mep op het hoofd en dan erover heen zwemmen. In het water met dummies, wordt ze echt een feeks naar de rest van de roedel. Jazz wordt dan gevreesd, dat spreekt van zelf. Zo sterk zelfs, dat Tessel besluit om aan de wal te blijven, hoezeer hij ook van zwemmen en apporteren houdt. Eigenlijk is Cato de enige die echt tegensputtert wanneer Jazz haar de dummie afhandig wil maken.
Gelukkig heeft Jazz er na een paar keer zelf wel genoeg van, en anders lijnen we haar aan, want alfa of niet, er zijn grenzen...
... en weg zijn ze! (Janet houdt toezicht vanaf de kant)Ieder heeft zijn eigen tactiek. Baguette bijvoorbeeld, kijkt heel goed welke richting je uitgooit. Dan spurt ze er over land zo dicht mogelijk bij, jumpt te water en wint.
Zootje vindt de dummie prachtig, maar zonder dummie gaat ze ook te water, om er niet meer uit te komen.
Tessel kijkt, denkt, en gaat alleen op zijn doel af wanneer hij een grote kans van winnen heeft.
Cato niet, die stort zich gewoon elke keer te water, het spel op zich is al haar genot, evenals voor Sugar. En Olle, tja, dat blijft een verhaal apart...
Lieve Tessel kijkt bedachtzaam toe
Ol begint langzaam aan het spel van apporteren te begrijpen. Langzaam... Hij wil de dummie meer dan wat ook, maar snapt nog maar half dat je 'm dan wel echt moet apporteren, wil het spel door kunnen gaan. Hij struint met de dummie in zijn bek door het water, zich totaal niet bewust van het feit dat hij het spel en de hele roedel ophoudt...
vlnr Cato, Sugar en Ollie
Dan pak je de dummie toch af, zou je denken. No way. Ol staat net ver genoeg van de kant om dat onmogelijk te maken! Om gek van te worden is het soms, dogsz en people zijn het daar dan roerend over eens... Maar Ol blijft gewoon doorgaan en je met zijn grote bolle ogen zo verwachtingsvol en ontwapenend aankijken, wat doe je dan?!
Rosie doet haar eigen ding
Tessel alert
Soms grijpt Cato in, of Sugar, of Zoë. Een snel gebaar, zoiets als ' nou, schiet nou toch op man!' Dat helpt dan weer. Tessel zal nooit de dummie van een ander afpakken, zeker niet van zijn vader Ol. Jazz komt in dit geval goed van pas! Baguette is te lief en te zacht; die pakt niet uit Ollie's bek.
vlnr Ol, Cato, Zootje, Jazz en Baguette
Janet houdt haar voetjes meestal droog, dus die kan ook niet helpen. En Rosie, ja Rosie is bezig met haar eigen projecten, natuurlijk!
Zoë, onze waterrat nummer 1, staat zelden op het droge
Roos eet grasjes langs de kant, snuffelt overal en zwemt vlak voor we terug naar huis gaan ook even een rondje. Echt een rondje, apporteren is voor andere honden, lijkt ze te denken. Daar doet ze niet aan mee. Past ook totaal niet in haar levensfilosofie. Ze is geen roedeldier of zo!
Ollie als onze orang oetang tussen de waterplanten met zijn dummie
Janet houdt vanaf de kant iedereen in de gaten
Moeder overste moedert ook over de groep; als ze vindt dat iemand niet meewerkt, of anderszins een reprimande verdient, dan deelt ze doe doelgericht uit. En men accepteert dat.
Daar is 'ie weer: Ollie met zijn dummie
... ze zijn razendsnel en watervlug!...
Ollie wil nog niet naar huis, nog lang niet!
Er wordt gezwommen en geplonst, broederlijk zij aan zij geapporteerd en elkaar de loef afgestoken. Al het zand van een dag rustig lummelen, wordt eraf gewassen. En straks wordt er voldaan gesnurkt!
Het laatste stukje naar de auto lopen we, om uit te druppen
Zo tussen de velden, de dijk en het water, met blije hondjes overal, met de warme avondzon en zomerlucht, is alles even goed. Net als de honden, willen wij dit moment van de dag eigenlijk rekken. Was het maar altijd zomer!
Op de terugweg is Ol altijd opperbewaarder van allebei de dummies
