Sunday 15 January 2012

Blik in de werpkist


Mammie is de aller liefste!

Het blog stond even stil, het leven hier in huis geenszins... De pups groeien dagelijks, ze zijn rustig en tevreden (afgezien van enkele klagelijke protesten tegen de hitte in de werpkist... Dat die warmte goed voor ze is, snappen ze niet). Terwijl ze ogenschijnlijk alleen maar drinken en slapen en een beetje tijgeren, gebeurt er zoveel!

Wie z'n buikje vol heeft, gaat knuffelen met mammie

Sensorisch en motorisch ontwikkelen ze zich, met vandaag een mijlpaal: de oogjes zijn open! Nou ja, open... Een beetje open, min of meer open. Kiertjes, zijn het, van waarachter kleine glimmende oogjes ons tegemoet kijken!

Poetsen, poetsen...

Gisteren had 1 van de meisjes al twee kleine spleetjes, vandaag was iedereen zover. En ze kunnen soms ook heel even staan, net als echte hondjes! En een stapje of twee wordt er ook gezet. Dan vallen ze weer om, rollen door de werpkist.

Zondag 15 januari: alle oogjes op kiertjes!

Netjes in de rij, alle oogjes nog dicht

Rosie is druk met moederen en trots zijn op haar nestje. De rest van de roedel komt een beetje aandacht te kort, want ik ben erg veel bezig met de pups en anders verdween ik de afgelopen week regelmatig even naar bed. Elke twee uur eruit 's nachts, breekt op den duur op...

Rosie's F-nest

Maar dat is van geen belang, als ik de pups en Rosie zie weet ik precies waarvoor ik het doe! En de roedel, die komt inmiddels ook weer aan z'n trekken. Janet snuift nog dagelijks aan de deur van de puppie kamer, Cato hoopt nog steeds dat ze 's nachts met me mee naar de puppies mag, Baguette zit kreunend voor de puppie kamer... Dat het allemaal daar gebeurt, weet iedereen. Zelfs kleine Plato!

Puffen @ Wishstone...

Voor Plato en Bibi is het zelf nog niet eens zo lang geleden. Maar iedereen is vol ontzag en niemand probeert snel mee naar binnen te sneaken. Rosie rules! Moeders hebben altijd een bepaald ontzag, zonder dat ze het afdwingen. Vooral de eerste weken van een nest is de rest van de roedel zich heel bewust dat voor de moeder speciale regels gelden en dat ze privileges heeft.

Somebody to lean on

Rosie wil de puppie kamer niet uit. Soms nodig ik haar uit om even in de woonkamer te komen. Maar meestal kijkt ze me strak aan en blijft liggen. Heel soms komt ze even mee naar de roedel, maar ze heeft toch echt nog een status aparte... En ze hoort bij haar babies.

Belly up!

De pups wentelen zich in moederliefde en -zorg, en warmte. De eerste 3 weken van hun leven zijn hier subtropisch. Te warm voor nare virussen, warm genoeg om de nog sterk wisselende lichaamstemperatuur van de pups op pijl te houden. En dan krijg je taferelen als hieronder...

Overwinteren in Annerveenschekanaal...

You are my favorite pillow...

Warmte weerhoudt de pups niet van elkaar opzoeken. Er wordt tegen elkaar aan geslapen, over elkaar heen gelopen, samen gerollebold.

Drinken, slapen, groeien...

Dit lijkt rust, maar is hard werken, voor iedereen!

Drinken is voor pups en mams een hele inspanning. De pups drinken met een fanatisme dat doet vermoeden dat ze 1x per dag drinken ipv elke 2 uur. Je hoort ze slikken, ze bewerken de borst met hun voorpootjes en ze happen gretig in de borst. Dat doen ze alle zes tegelijk, en Rosie's boezem beweegt alle kanten op. Rosie ondergaat het, zucht af en toe en snuffelt ondertussen ook nog wie ze moet poetsen.

Er is genoeg voor allemaal!

De borst is meer dan melk. Het is socializing, cuddling, sharing love. Daar gebeurt het!

Dat dit Rosie's derde nest is, dat Rosie een ervaren moeder is, merk ik aan alles. Ze is in control, relaxed, trots en zelfverzekerd. Het moederschap staat haar -weer- prachtig en haar zes F-pups profiteren daarvan.

Zo trots als een pauw!

No place like mommy's!