Groen als Gras!

 "Jeeeh! Buitenspelen!!"

Gegroeid, gechipt, geent, geweldig! Geen temperatuur checken, geen nachten waken, geen papjes, geen flesjes. Groot. Gewoon alleen maar heel erg genieten, 24/7.
Van de geluidjes, hun snuffel-neusjes, hun gesnurk. Van hun spel en hun liefde. Van de roedel die geniet met hen. Van een intens gelukkige moeder. Van zomer met Bibi's prachtige geweldige "I"-nest.
Want nog heel eventjes zijn ze helemaal 'van mij'!

Wij 

Spelen met tante Loutje

 

Mams Bieb en tante Baguette escorteren de pups

Ballen met Bakkie!

 Je zou het niet zeggen, maar onder de pups ligt LouLou

 Socialisatie met de grasmaaier olv LouLou

Melk en een kusje

 Bibi is een echte multi-task mams; zogen en tegelijk nog een plasje opruimen

 Zogen en ondertussen een oogje in het zeil

 On the move

 Kring gesprek

 Onderonsje (het lijkt wel logopedie...)

Wat een weelde. Allemaal gemaakt door Bibi!

 Tijd voor nog een slokje melk

 Er wordt gezongen; verzamelen dus!

... en dan gaan we onze mensen mams achterna, de ren in.

Dit tafereel herhaalt zich om de paar uur.

Plasjes en poepen op het gras, spelen, eten slapen. O ja, en knuffelen, veeeel knuffelen!

Allemaal de liefste!

"Huh?! Riep je mij?"

De pups groeien als kool en ontdekken steeds meer van ons huis en vooral  onze tuin. Het leven speelt zich met dit zomerse weer overdag buiten af, afwisselend in het puppen-rennetje en de grote ren. Tegels, gras, zand, struiken om in te schuilen en waterbadjes om verkoeling in te vinden. Alles wordt onderzocht. En nog eens.

Lekker loom lekker lui

Omdat ze groeien, krijgen al bekende speeltjes en bijvoorbeeld de omgedraaide mand, nieuwe dimensies. In plaats van eronder kunnen ze nu ook erop. De wereld verandert constant. En ze zien ook steeds meer; pluisjes die voorbij dansen door de lucht, een blaadje dat dwarrelt in de wind... Er op af! En de volgende ziet het puntje van de staar van z'n broertje...

Aktie foto: het dak gaat eraf!

Samen spelen is geweldig! Er wordt wat afgerend en gerollebold. Samenwerken of elkaar tegen werken. Alles wordt uitgeprobeerd en de rollen wisselen steeds. Sneaky proberen een pensstaafje ongemerkt alleen op te eten. Keffen en blaffen, snurken en tevreden brommen... Never a dull moment!

Stoeien

Verwend zijn ze, met alle aandacht van ons en de roedel en al het bezoek. Als ik binnen aan het koken of schoonmaken ben, hoor ik ze soms verontwaardigd keffen:"Waar blijf je nou?!?" En dan hebben ze hier ook nog zoveel roedelgenoten.

Janet wil niet in de ren met de pups, maar ze gaat wel steevast strak tegen het gaas van de puppie-ren aanliggen. Waar dan meteen ook pups neerstrijken hun lijven maken contact, maar er zit gaas tussen. Zo wil Janet van Bieb's babies genieten. Ze ademt diep en gelukzalig in en uit; lease babies!

 Time to move on...

Cato doet ongeveer het zelfde. Die parkeert zichzelf tegen de poort van de grote ren aan. Haar hoofd in het gras tegen het gaas. De pups gaan er steevast vlak naast liggen. En dan horen we Cato haast non stop zachtjes brommen... Maar ze kiest er zelf voor daar te liggen en ze doet het elke dag meerdere keren. Het is een tante bet, onze tante Cato...

Kop en staart

Iedereen geniet dus op zijn of haar eigen manier. Plato vindt de kleintjes afwisselend interessant en een beetje spannend (cq eng). Ollie laat het zich letterlijk aanleunen. Van tijd tot tijd kruipt er een Bibedotje tegen zijn oude lichaam aan en dan liggen de oudste en jongste heel vredig samen te slapen. De enige die stoicijns blijft blaffen en grommen wanneer een pup haar nadert, is Jazz. En zeg nou zelf; iemand moet die beestjes toch leren dat niet iedereen op hen zit te wachten zoals Baguette, Loutje en Bibi zelf? En al die anderen in haar roedel?!

Als haringen in een ton!

Ze moeten ook leren dat niet iedereen staat te springen wanneer ze ten tonele verschijnen! Gisteren hoorde ik Bibi voor het eerst zacht grommen naar de pups. Ze stond tussen hen in gekluisterd, al haar tepels ver in de dorstige tepels van haar 7 weken oude pups... En Bij die ene brom-grom bleef het. En ze zoogde lijdzaam door... Een typische labrador-moeder, 'gevangen' door haar zwerm pups, en omsingeld. En dat dan toestaan en lijdzaam accepteren.

Hoofdje koel houden

Bieb heeft sneetjes van de tandjes van haar sterke gulzige kinderen, die plus of min 6,5 kilo wegen. Ze hoeft niet meer te zogen. Maar ze doet het nog zeker 4 keer per dag en op de grote zwarte hoofden van haar stevige pups zie ik de melk druppels.

 Smiespel...

Stoer zijn ze, de pups van Bieb en Bonk, maar ook echt nog kleine babies. Na uitbundig spelen en verkennen, zoeken ze her en der verspreid in het zand of op het terras een plekje om lang en diep te slapen. Samen, boven op elkaar (zelfs in de hitte!), of juist een beetje afgezonderd. Alle indrukken moeten worden verwerkt, alle krachten aangevuld en ondertussen groeien ze ook nog hard. Pup zijn is topsport! Net als moeder zijn van acht.

Echt wel!

De chipper is geweest en ook de dierenarts. Allemaal gezond en prachtig verklaard en daar word ik als mensen-moeder behalve erg gelukkig en dankbaar, ook erg trots van. (Dat was ik toch al). Want we hebben hier weer een heerlijk en prachtig nest.

GAAP!

Natuurlijk zijn het ook weer echte knuffel-puppen. Daar ontkom je niet aan als  Wishstone pup! Op schoot, samen liggend in het gras, binnen op de bank... Er wordt wat af geknuffeld. Zachte brom en snuf geluidjes maken ze dan van plezier. Heerlijke blote buikjes, zachte snorrebaardjes (en scherpe nageltjes en tandjes...)

 You are my favorite pillow...

Dare to dream big...

Wanneer ik ga zingen, lopen ze weer als een zwerm achter me aan. Mijn zwarte zwerm, mijn fans. Net als de andere nestjes dat vanaf de zesde week doen. Erg handig wanneer ze naar bed moeten of even de andere ren in. Ze lopen gewoon met me mee, komen in de (geheel hermetisch omheinde) tuin uit alle hoeken en gaten. Hop huppel spring... Verzamelen! Ons mens roept.

Stoer!

In de puppen-ren lijken ze al zo groot. Zo bol, zoo veel hond. In de grote ren zie je alweer meer hoe klein ze toch nog zijn, en los in de tuin is het hier en daar nog echt "Alice in Wonderland". En wonders, dat zijn het. Acht stuks maar liefst en allemaal de liefste.

Bibedotje  Storm in Wonderland

The Nanny

LouLou, de perfecte nanny

Bibi heeft weken lang het alleen recht gehouden; deze acht zijn haar pups en dus haar zaak, en die van haar alleen. Vond Bibi. Maar inmiddels kan ze haar kinderen heel aardig delen met de anderen in haar roedel.

Tante Loutje met de kleintjes: lekker gek!

LouLou staat met stip voorop. Ze vindt de pups geweldig, ze is geweldig lief, zacht en voorzichtig met ze en ze vindt ze mateloos interessant. Daarbij is ze jong en dus nog nooit moeder geweest. Geen bedreiging in Bibi's ogen.

La vita e bella

Tante Lou (ze is Bibi's half zus) is dus steeds vaker de nanny. Soms gaat Bieb even zonnen of in haar grote hol liggen. Vaak ook, ligt Bieb er gewoon bij wanneer LouLou met de pups speelt.

Stoere jongen gaat recht op zijn doel af

Lou weet feilloos dat ze voorzichtig moet doen. En ze vindt alles, alles goed wat haar neefjes en nichtjes met haar doen. Inclusief in haar oren, wangen en staart bijten. Of haar poten. Of over haar heen lopen wanneer ze op de grond ligt. LouLou geniet.

Geheimpjes delen in het gras

Ze speelt, liefkoost, poetst en corrigeert de pups soms zacht met een brom. Ze houdt precies in de gaten wat er gebeurt; zitten de pups voor het eerst in de tobbe? Lou is erbij. Krijgen de acht hun foto sessie op tafel met Danoontjes? Lou staat vlak naast de tafel en poetst de Danone-toetjes schoon.

Bieb houdt een oogje in het zeil

En Bibi kijkt toe, van enige afstand. Niets ontgaat haar, en ze vindt het goed. LouLou voelt dat, en durft dus ruimte in te nemen. Nanny te zijn.
Soms werpt Loutje nog even een schalkse blik op Bieb: vindt die het echt OK? Tongetje uit haar bek, vragende blik. En dan een huppeltje zoals alleen Cato en haar kinderen die maken; "Ja, gelukkig, ik heb groen licht van mama Bieb. Ik mag!"

Finding LouLou...

Voor de pups is het ontzettend goed dat de roedel steeds meer contact met ze mag maken van Bibi. Zo wennen ze aan iedereen. En iedereen is anders en reageert anders. Wat LouLou en Baguette leuk vinden, vindt oma Rosie maar matig, om over Jazz en Cato maar te zwijgen. Tessel wil ook niet teveel polonaise en Plato vindt juist weer heel veel goed. Janet zoekt toenadering tot de pups, maar wil de omgang op haar voorwaarden. En Ollie is doof, dus hij communiceert pas als hij de pups ziet...

Oom Plato: platonische Zen

Aftasten dus voor de pups. Onderzoeken, proberen, bijstellen. Uitgenodigd worden of afgesnauwd. Alles daar tussen in moeten ze leren, zodat ze goed leren om te gaan met andere soortgenoten.

Er zijn nog veel knopen te ontrafelen, vraagstukken op te lossen...

Bij Bibi mag alles, zij corrigeert de pups (nog) niet. En het is wel noodzakelijk dat de pups in deze fase van hun leven leren dat hun positie steeds verandert al naar gelang degene waar ze mee te doen hebben.

Gezellig 'erbij': op schoot tijdens een spelletje "Kolonisten"

Bibi's pups zoeken zelf ook steeds meer contact, met de roedel en duidelijk met ons. Ze reageren al lang sterk op mijn stem en aanwezigheid, maar sinds de afgelopen week laten ze ook echt weten dat ze 'erbij' willen. Ze waren eerder vooral nog met elkaar en Bieb bezig. Hun wereld breidt zich dagelijks uit en dat zie je in veel gedrag terug.

... wet wet wet...

Vandaag hadden ze hun eerste bad in de watertobbe. Spannend, zo met hun hele lijfje in het 'koude' water. Hun pootjes gaan ervan wiebelen... Het stoeien wordt af en toe heftiger, het samen slapen en elkaar besnuffelen en likken gaat ook gewoon door. Ze genieten van elkaar en er komt steeds meer bij in hun wereld. Aan geluiden, aan sensaties, aan ons en de roedel. Het huis kennen ze op hun duimpje, niet zo gek met een moeder die zelf alle deuren open weet te maken (muv voordeur en achterdeur). Bieb is van mening dat als wij mensen door de deur kunnen, zij zich ook niet laat stoppen door en gesloten deur( ze is hierin gelukkig de uitzondering in de roedel!)

Oost West, naast m'n broer best! Bonding-time.

Ze opent de deuren heel 'sophisticated', haast menselijk. Soms vergeet ik dat even, zoals gisteravond. We zaten nog even met de roedel in de woonkamer, na een hele dag buiten. De pups en Bieb lagen in het halletje, op de koele tegelvloer. Dacht ik. Omdat ik even iets ging halen, ontdekte ik de lege hal. Weg moeder, weg pups. de deur naar de bijkeuken stond wijd open, en daar vond ik nog een verdwaalde pup, ontspannen snurkend. De rest vond ik samen met hun mams, heel tevreden, op de veranda...
Een mams die zich niet door dichte deuren laat tegen houden, met een dito nest. Zo wordt de wereld van Bieb's I-nest steeds wijder!

... gelukkig heeft de dogloo geen deur; tis al zo al krapjes!

Buitenleven

Het Grote Genieten

Al weer tien dagen doen we dat: buitenleven. De eerste uren van de eerste dag in het buiten rennetje waren even wennen. Harde tegels onder hun zachte voetkussentjes in plaats van vetbed. Hoewel ik buiten ook een groot vetbed had uitgespreid en nog wat kleedjes. Ook de ruimte was even wennen. De werpkist was bekend en veilig en die kenden ze op hun duimpjes. De grote ren met dogloo bood wel erg veel perspectief opeens. Maar ze waren er binnen een paar uur aan gewend.

Ferme jongens, stoere knapen

Toen bleven ze niet meer als zwarte vlek bij elkaar. Ze gingen verkennen. Bibi trouwens ook. Die deed een nauwkeurige, uitvoerige inspectie; ze liep de ren langs, en verdween met haar grote lijf in de dogloo. Die kreeg vier zwarte pootjes en ging alle kanten op. Totdat ze er tevreden weer uitkwam. Dogloo nagelopen. Check.

"Hallo, mammie hier, gaat het goed met jullie, daarbinnen?!"

Bieb vond het buitenleven een stuk spannender dan haar kinderen. Want hoewel ik de honden, op Jazz, Tessel en Ollie na, binnen had of in de ren, moest ze nu haar kroost wel 'delen' met de anderen. Zij die niet bijzonder geïnteresseerd zijn in pups (Jazz, Tessel en Ollie), waren voor Bieb niet het probleem. ook lieve Plato, die allang door heeft wat zijn zus wel en niet verdragen kan sinds haar moedersschap, kon ermee door.

Het drentse buitenleven

Maar Cato en Janet en LouLou (die in de ren zaten), die keken naar haar kroost en nog wel met een kwispel staart... Helemaal onacceptabel, vond Bieb! Ze blafte fel, maar bleef staan temidden van haar pups. Cato en co haalden hun neus op voor dit hebberige gedoe; deelden zij in het verleden hun pups ook niet gewoon met 'the gang'?! Omdat Bieb onrustig bleef, en een moeders' wil nu eenmaal wet is in dit nog prille stadium van moederschap, heb ik fleece dekens over de honden ren gehangen. Dames uit zicht. Bibi enigszins gerustgesteld.

Lekker chillen

Ze heeft de eerste dagen van het buitenleven vrijwel non stop in de ren bij haar pups gelegen, of net erbuiten, er vlak naast. Ook wanneer ze leek te slapen, had ze precies door wanneer Baguette of Rosie voorzichtig toch een beetje te geïnteresseerd met hun snuit bij de pups zaten. Geen blaf, geen grom. Bibi staat op, loopt heel beslist op de fans van haar pups af en duwt hun hoofd met haar snuit weg van de puppie ren. Duidelijk. Mijn pups. Niet jouw pups. Kijken mag, mits zonder teveel interesse. En verder mag er niets. Punt.

Siesta

Dat was best onrustig en/of ongemakkelijk voor iedereen. Maar na een dag of vier mocht ieder lid van de roedel langs de ren lopen. Behalve Cato en Janet.

Zootje...

... maar we liggen soms ook heel mooi kubistisch in het gareel!

Heel grappig was het om te zien hoe het gedrag van Baguette, Rosie, Plato en LouLou veranderde wanneer ze zeker wisten dat Bibi niet in de buurt was. Dan werd er om de ren heen gerend, piepend en kwispelend van enthousiasme, snoetjes gelikt door het hekwerk, omhoog gesprongen. Als Bibi wel in de buurt was, deden ze of ze het niet interessant vonden. Hoofd afgewend ("Ik zie helemaaaaal geen pups, hoor, en ik vind er ook niets aan!")

Met panda

Tien dagen na de eerste buiten picknick, is alles genormaliseerd. Maar wanneer Bibi met haar pups in de grote ren bivakkeert, is alleen LouLou (de nanny van het I-nest) daar ook welkom. En dat terwijl Bieb vorig jaar met zoveel plezier mee speelde met de pups van Baguette en Cato... Hebberig? Ja. Maar de pups zijn bijna zes weken oud en Bibi ruimt nog steeds alles zelf op, als ik er niet heel snel bij ben. Ze ligt grotendeels tussen haar kinderen, poetst ze, laat in haar oren bijten en aan haar staart trekken. Ze is 'gewoon' super self supporting!

Staand aan de bar

Delen met mensen vindt ze helemaal geen probleem. Ze heeft het volste vertrouwen in groot en klein. Maar mensen zijn natuurlijk ook geen echte concurrentie, zoals ervaren moeders hier in de roedel!

Houtbewerken

LouLou is een perfecte nanny. Ligt ondersteboven en laat haar neefjes en nichtjes over haar heen kruipen, aan haar lippen trekken en op haar flap oren staan. Wat een feest!

Gestrand in het zand

Vanavond waaide er een orkaan over Annerveenschekanaal. "Bibi" genaamd. Een enorme hoeveelheid zand bracht ze met zich mee. Alle pups zaten binnen no time onder het zand, of verdwenen zelfs gedeeltelijk onder de massa zand. Niet dat ze zich eraan stoorden. Of onrustig werden, en verhuisden. Nee. Hooguit een klein beetje verbaasd.

Orkaan Bibi en haar gevolg

Duidelijk in de veronderstelling dat mams precies wist waar ze mee bezig was. En dat dit gewoon weer een andere vreemde ervaring in hun socialisatie was. What ever. De pups zijn niet gek te krijgen. Het zal ook wel een beetje de warmte zijn (want 's avonds gaan ze pas een beetje ravotten), maar het is weer een zeer relaxed volkje!

Orkaan Bibi in volle gang

Ze slapen nu 5 dagen in de bench, in drie benches, 1 met 2 pups en 2 met 3 pups, steeds in willekeurige samenstelling. Ook daar blijkt hun relaxte (slome??!) instelling; ik deed ze er 's avonds voor het eerst in; geen reactie. Take it easy, dude. De volgende ochtend halen Joris en ik ze er samen uit. Natuurlijk moeten er een paar wachten op hun beurt. No problem. Geen piep, geen schreeuw...

Kijk wat orkaan Bibi aangericht heeft...

Ze zijn nu iets minder bleu; 's morgens nog steeds stil, maar als ik de deur van de puppie kamer achter me dicht trek, wordt er nu soms wel wat gemopperd. Eventjes. Dan stil totdat we ze er onder luid gezang (van mij) uithalen, 's morgens.
Bieb moest misschien nog wel het meeste wennen aan die bechtraining; zij slaapt nu niet meer bij haar kleintjes. Maar ook dat is goed.
Vanmorgen waren alle 3 de benches voor het eerst schoon en droog! 's Avonds laat nog even een rondje over het gras, allemaal keurig poepen, en ze hebben het door!

Juffertje in het groen

En zo gaan we van kleine veranderingen naar grote stappen. Van de werpkist binnen naar het puppie rennetje buiten en de grote ren. Van beschermd en afgeschermd, naar out in the open. Van 1 op 1 naar voorzichtige infiltratie in de roedel. Van baby naar kleine labrador. Van voorzichtig snuitjes in de wind naar onaangedaan blijven liggen in een zandstorm.

La dolce vita