Monday 31 March 2014

Roze Wolk


Tanken&Tukken

Hier in de puppiekamer zitten we op een roze wolk. Een hele grote, hele roze! Als dit het eerste nestje was dat ik fokte, zou ik niet begrijpen waar anderen het over hadden. Geen slaap tekort, geen stress, geen melk tekort, geen mastitis, geen waken bij pups en mams, geen zorgen.
De vogels fluiten ook nog vrolijk, de zon schijnt en de lucht is blauw en vol van de belofte van lente.
Life is sweet.

Love is all around

Baguette, ons lieve zonnetje, straalt. Ze is in haar element. Voortdurend ontfermt ze zich over haar babies. En tussen de bedrijven door is ze ook erg blij om haar roedel genoten te zien in huis en tuin. Dat is zo bijzonder; elke moeder is anders; Cato duldt niemand in de buurt van de buitenkant van de deur van de puppie kamer de eerste dagen na de bevalling. En ze wil ook niemand zien. Bibi heeft ook helemaal genoeg aan zichzelf en haar kroost en als ze ook maar enigszins het idee heeft dat iemand in de richting van haar pups kijkt, ook als de kleintjes al 3 weken oud zijn, dan gaat ze woedend blaffen en grommen... Niet Baguette. Ze is een super zorgzame en toegewijde moeder, maar ze heeft geen moeite met delen en ze voelt zich gelukkig, omringd door haar vrienden en familie, ook al twee dagen na de bevalling. Er komen nog geen honden bij haar pups; daar zorg ik voor, maar ik weet zeker dat ze er zelf geen problemen mee zou hebben.

Pretty Girl

De pups hebben hun eerste week slapend en drinkend doorgebracht. Tussendoor ook af en toe kreunend, soms van genot en ontspanning (rekkend en strekkend), soms van frustratie (in een hoek van de werpkist getijgerd en er niet meer uitkomend) en soms uit puur protest ("veel te warm hier!!!").
Al direct waren de pups sterk en stevig en die lijn zette zich deze week gestaag voort. Met 6 a 7 dagen waren ze allemaal verdubbeld in hun geboorte gewicht. Een bijzondere prestatie.

Toewijding

Baguette zoogt en zorgt, haalt overal knuffels vandaan die de werpkist in moeten, eet haar snacks bij voorkeur temidden van haar pups en slaapt vol overgave bij haar zwarte troepje.
Ik heb een heerlijke taak: ik slaap naast de werpkist, hoor de lieve puppie geluidjes en het tevreden kreunen en snurken van mams, voed mams, knuffel mams en pups, en kijk en geniet...


 Zo trots als een pauw en intens gelukkig

Met deze zes erbij, heeft baguette al 20 pups met Louis (Cover My Eyes Walkin' on the Moon) op de wereld gezet. 20 Gitzwarte pups, waarvan oudste broer Plato hier nog bij ons woont. Wat een weelde.

 Slaapje op mammie's favoriete speeltje

De knuffels die Baguette de werpkist insleept, lijken soms te leven; de pups tijgeren onder de pluche beesten door en maken ze haast echt. Er wordt soms ook aan Knor het varken of Poes gesabbeld en gemasseerd met de voorpootjes, en er klinkt af en toe een verontwaardigd protest omdat er maar geen melk gevonden wordt in die beesten... Ze ruiken natuurlijk allemaal sterk naar Baguette, en de werpkist is met de vloerverwarming en warmtelamp zo warm dat de knuffels misschien wel bijna op temperatuur zijn...

Baguette's Zoo

Uiteindelijk wordt de enige echte melkbron-en-mams natuurlijk gevonden; ze ligt geduldig en relaxed temidden van haar Zoo-annex-Zorgboerderij met pups, Varken, Poes, Hond, Panda en Konijn...
Ze poetst zorgvuldig haar babies, draait ze vakkundig om met haar snuit en haar roze tong mist niks... Baguette is voor de derde keer moeder en ze was bij haar eerste nest al direct een natuurtalent!

 Rust?? Nee. Noeste arbeid!

Nadat Baguette haar zesde pup gebaard had, was ze behoorlijk dun... Ze eet nu dan ook 4 keer per dag een flinke maaltijd. De pups groeien samen zo'n 500 gram per dag, en dat komt allemaal uit hun goud gele moeder... Baguette wordt dus goed verwend met vlees en vis, en het gaat erin als koek!

l
 Karnemelk voor mams terwijl de kleintjes drinken

Eten slapen en tijgeren; het lijkt een luizen leventje. Maar er wordt niet alleen hard gewerkt door moeder Baguette, ook de pups verzetten bergen elke dag. Ze groeien als kool, en hun zenuwstelsel ontwikkelt zich met de dag. Over een paar dagen gaan de oogjes en oortjes kieren en open. Gaan de tijgerende buikliggers zich opheffen en op hun benen staan. Gaan ze lopen... 

 Oei ik groei!!! Elke dag, Meeeega!

Ze passen nog maar nauwelijks op 1 hand. Ze zijn nu nog vooral 'een zwarte vlek'. Maar voor je het weet lopen ze hier rond, happen ze met hun scherpe tandjes die nu nog niet door zijn in mijn handen, eten ze pap en vlees en rollen ze met Baguette en haar familie en vrienden door de tuin... Heerlijk... Roze Wolluk...